maandag 28 september 2015

'Druk druk druk' is nergens voor nodig


"Wie op de vraag 'Hoe gaat het?' nog steeds de vergissing begaat met het D-woord te antwoorden laat zien de uitdagingen van de nieuwe tijd slecht begrepen te hebben", aldus psycholoog Tony Crabbe in een interview met NRCHandelsblad van 27/28 september. Volgens Crabbe dateert ons werkethos nog uit het industriële tijdperk toen alles om productie draaide. Aan het begin van je loopbaan helpt het nog wel om er flink tegenaan te gaan, maar een paar sporten hoger op de carrièreladder helpt dat niet meer. Daar werkt iedereen hard en red je het niet met nog meer uren, nog meer productie. "Op dit niveau gaat het om impact: de ontwikkeling van nieuwe ideeën, nieuwe producten, nieuwe diensten die de organisatie onderscheidt van de concurrentie. En daar is een andere houding voor nodig."


Playing the 'more' game



Druk, druk druk, is volgens Crabbe nergens voor nodig en ook nog eens slecht voor je gezondheid, je relaties, geluk en carrière. Crabbe noemt vier strategieën om het 'too much' de baas te kunnen:
- Beheersing. Zelf de teugels van je leven weer in handen nemen.
- Focus. Het belangrijkste doen en de rest negeren.
- Betrokkenheid. Je opnieuw met je werk en leven verbinden vanuit je intrinsieke waarden.
- Implementatie. Van denken naar doen.
Nieuw is dit allemaal niet maar elke generatie heeft z'n eigen 'meester' nodig die vanuit het 'nu' analyseert en strategieën aanreikt. Zelf heb ik veel aan Franklin Covey gehad en in de concrete toepassing aan de golfsport en niet te vergeten, aan mijn eigen hond als coach. 
In dit blog zoom ik in op de tweede strategie van Crabbe en hoe ik me bewust werd van het belang hiervan door te golfen. 


Playing the wrong game



Focussen is mogelijk door je te realiseren dat daarvoor in de eerste plaats concentratie nodig is. Zonder concentratie geen succesvol golfspelletje. Ik heb dat voor het eerst heel duidelijk aan den lijve ondervonden in Ierland. Even een golfvakantie tussendoor. Druk, druk, druk op het werk en daarna natuurlijk nog drukker, drukst, want projecten die echt af moesten. 'I was playing the wrong game' zoals Crabbe dat zo kernachtig en in dit geval heel toepasselijk verwoordt. Mijn focus lag op tijd. Snel, snel, snel en niet op het spel, de bal, de omgevingsfactoren. Presteren op de baan? Hoe hard ik ook werkte, mijn houding was verkeerd en ik verloor elke partij. 

In de tweede plaats is het vooraf 'lezen' van de baan ook een must te kunnen focussen en zo met plezier je holes te spelen. 'Maak een plan op hoofdlijnen', zei mijn Ierse pro, zodat je weet welke clubs je mee moet nemen in je tas en je al spelend daarover het hoofd niet meer hoeft te breken. Ik wilde snel, snel, snel en vond een planning 'in grote brokken' (Crabbe) onzin. Was ik gebaat bij het overslaan van deze stap? Nee, want nu legde ik op elke slak zout, zonder het einddoel in de gaten te houden. En uiteindelijk koste het me veel meer tijd.


Leeggezogen hersens



Wil je met plezier en zonder 'inspanning' succesvol golfen, ontwikkel dan een routine. Ook dit leerde ik van mijn Ierse pro. Begin met je insla-oefeningen. Doe deze in volgorde van belangrijkheid. Neem de tijd en laat je niet afleiden door omgevingsfactoren als een telefoon, iemand die dringend je aandacht vraagt of door tijdsdruk die je jezelf oplegt. Die routine is belangrijk om ontspannen en geconcentreerd aan je eerste hole te beginnen. Ook dit advies komt overeen met wat Crabbe het ontwikkelen van een ochtendroutine noemt. Voorkom dat je hersens al leeggezogen zijn voordat je aan de werkdag begint. En: 'Doe niet alles. Als je alles doet bereik je niets. Denk verder. Wat is de relevantie voor mijn persoon en/of voor de organisatie.' 

Vertaald naar het golfspel: door de baan van te voren goed te lezen weet je welke keuzes je moet maken. Welke hole is sowieso een 'lost hole' en hoe kan ik dat compenseren door op de - voor mij - goed bespeelbare holes de juiste dingen te doen. Welke clubs heb ik nodig om dat te bereiken. Wat betekent dit voor mijn ochtendroutine. Dus ook voor golf geldt: doe niet alles. Wees gericht op relevante beslissingen. 

'Not getting it all done'



Tot slot. Deze tijd vraagt om ideeën en ideeën ontwikkel je niet in een 'hurry'. Mijn beste ideeën ontstaan vaak als ik wandel met mijn hond, gewoon wat rondlopend, of al golfend. Een leeg hoofd stimuleert de hersens. Klinkt paradoxaal, maar ik denk dat we die ervaring allemaal wel herkennen. Gun jezelf dus lummeltijd, of in ieder geval tijd waarin niets moet maar alles mag. Zoals een vrije dag, vakantie zonder de druk van dit en dat moeten, thuis gewoon wat 'rondklooien', beetje opruimen, telefoon uit, computer uit of als dat teveel stress geeft met jezelf afspreken dat je slechts twee maal per dag je mail mag checken, facebooken, appen en daar dan ook een tijd aan verbinden.
Uiteindelijk gaat het anno nu niet langer om 'getting things done' maar om 'not getting it all done', aldus nog éénmaal Tony Crabbe.



Wil je zelf ook eens ervaren hoe het voelt te focussen? Meld je dan aan (info@en-route.eu) voor een intake-gesprek en eventueel een eerste rondje golf. Bij jou in de buurt of halverwege Den Haag en elders. Voor meer informatie www.en-route.eu
Met 'druk, druk, druk' kom je niet verder meer in je leven.





woensdag 11 februari 2015

Balanceren tussen werk en privé


Wat is dat toch ontzettend moeilijk: een goede balans realiseren tussen je werk en je privéleven. Helemaal als je werk ook nog eens je 'hobby' is of als je single bent en er eigenlijk geen grens te trekken valt. Je werkt wanneer jij zin hebt en dat kan ook 's avonds zijn of in het weekend. Veel zzp'ers en freelancers hebben hier 'last' van. Misschien nog niet eens zelf maar wel hun vriendenkring, familie of gezin. De druk op de freelancer neemt toe. Werk is toch niet het enige in het leven?  Pas maar op, straks krijg je een burn-out! En dan zit iedereen met de gebakken peren.

Leren in het hier en nu




In  de golfsport is 'in balans zijn' heel belangrijk om goede slagen te kunnen maken. Door dit letterlijk te ervaren is het makkelijker een stap te zetten naar een betere balans tussen werk en privé. Zelf ben ik door schade en schande wijzer geworden. 'Had ik maar...' Maar zo denken is zinloos. Met een coachee die worstelt met dit probleem ga ik aan de 'slag'.
Zij heeft gekozen voor 'golf en coaching' omdat de formule van 'leren in het nu'' haar aansprak en ze bovendien 'twee vliegen in één klap kon slaan': en gecoacht worden en ook nog eens wat lichaamsbeweging op doen. Want: 'druk, druk, druk'. 

Op één been


We beginnen met de ooievaarshouding. Dit lijkt makkelijk maar probeer maar eens vijf minuten lang op één been te staan.Eerst links en vervolgens rechts. Geen houvast, niet praten. Niet makkelijk...Daarna pakt ze een golfclub die lekker in de hand ligt. Daarop het golfballetje en ga maar weer op één been staan. Met club en balletje, eerst  links en dan rechts. En tot slot, met beide benen op de grond en een club in de hand het balletje zo lang mogelijk in de lucht houden. Deze oefening vereist naast een goede balans ook concentratie en bal-beheer. Twee belangrijke punten die in andere blogs nog aan de orde zullen komen.

FC-Knudde


Wat voor nut heeft dit alles nu? Dat vroeg mijn coachee zich na een dikke drie kwartier oefenen af. We liepen naar de tee om af te slaan op de eerste hole (een par 3). Ze zat nog geheel in de flow van de oefeningen. De laatste keer dat ze op de tee had gestaan was het, zoals ze zelf formuleerde, 'FC-Knudde' geweest. En nu? Ze deed in alle rust een oefenslag. Dat zag er goed uit. Ze was klaar voor de eerste stap. Voeten, benen, knieën, rug, hoofd, schouders, ogen op de bal, gewicht op links, alles in balans. Een perfecte swing. De bal landde zonder enige moeite op de green!

Alle ballen in de lucht



Trots liep ze met me mee naar de vlag. Ondertussen evalueerden we het gebeuren. Als echt 'workaholic' (haar woorden) kostte het haar steeds meer energie om 'alle ballen in de lucht te houden' . Haar werk als manager vroeg steeds meer aandacht, privé deden haar zieke ouders een steeds groter beroep op haar en ze probeerde ook nog haar sociale leven in tact te houden. Dit ging, zo voelde ze, langzaam maar zeker de verkeerde kant op. Ze had altijd gedacht dat ze alles kon. Dat ze geen keuzes hoefde te maken, geen prioriteiten hoefde te stellen, kortom dat ze 'zowel fysiek als mentaal onfeilbaar' was. 

Meer tijd door minder tijd




Het inzicht dat ze door deze 'golfles' kreeg was dat 'in balans zijn' het makkelijker maakt je doelen te bereiken. Zij vertaalde dit zo: 'ik hoef mijn doelen niet bij te stellen maar wel de tijd die ik er aan besteed. Door in te zien dat ik fysiek en mentaal feilbaar ben wil ik minder tijd besteden aan alle doelen die ik belangrijk vind, zodat ik tijd over hou voor datgene wat nog belangrijker is: gezondheid en mentaal opladen door bijvoorbeeld weer eens een lekker boek te lezen of 'gewoon' een rondje te golfen.'